می‌دونی چیه؟

بعد از این که به اینترانت بدرود گفتیم و به اینترنت سلامی دوباره، من همینجا قایم می‌شم. اسمش رو هم احتمالا بذارم کمد دیواری. شبیه همون کمد دیواریی که توی بچگی می‌رفتم خودم رو توش گُم و گور می‌کردم. میام اینجا، توی کُمد دیواری که هم‌قد و هیکل خودمه، قایم می‌شم و خودم رو می‌زنم به مُردن از دست آدم‌های اون بیرون و اتفاق‌های اون بیرون.